«خانه عمو حسین» روایتی از رزمندگان یزدی در خط پدافندی کوشک بدون سانسور
تاریخ انتشار: ۱ آذر ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۳۷۴۷۲۶۳
به گزارش خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، «خانه عمو حسین» نوشته مصطفی زمانیفر چندی پیش از سوی انتشارات سوره مهر روانه بازار کتاب شد. او از نویسندگان و خاطرهنگاران جوان در حوزه دفاع مقدس است که در این کتاب، سراغ تیپ مستقل ۱۸ الغدیر یزد رفته و به بیان یک حماسه تاریخی پرداخته است.
کتاب «خانه عمو حسین»؛ روایت واقعه رزمندگان یزدی در خط پدافندی کوشک یا منطقه پاسگاه زید است که در ۲۵ مهرماه ۱۳۶۳ مورد حمله و تک غیرمنتظره رژیم بعثی قرار میگیرد و یزدیها با دفاع جانانه و ابتکارات خود، مقابل رژیم بعثی ایستادند و اجازه پیشروی به آنان را ندادند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
میرجهانی معروف به «عموحسین» اهل اردکان، رزمنده مخلص و مقنی (چاه کن) خبره جبهههای نبرد حق علیه باطل بود که با استفاده از هنر حفر تونل زمینه دسترسی رزمندگان به پشت خطوط دفاعی دشمن را فراهم میکرد. وی سال ۱۳۹۷ و در سن ۸۴ سالگی دارفانی را وداع گفت.
زمانی فر در گفتوگو با خبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس درباره نگارش این کتاب اظهار داشت: بیش از یک دهه است که در عرصه ادبیات پایداری مشغول کار هستم و با گردانهای یزد که در هشت سال جنگ تحمیلی هم حضور پررنگی داشتهاند، آشنایی و ارتباط دارم. برای تالیف کتاب «خانه عموحسین» سراغ یکی از همین گردانها رفتم و از تیپ مستقل ۱۸ الغدیر نوشتم. چهار سال برای نگارش کتاب زمان صرف کردم و پس از آن با همکاری حوزه هنری استان یزد آن را در انتشارات سوره مهر به چاپ رساندم.
این نویسنده درباره جذابیت کتاب «خانه عموحسین» گفت: «خانه عمو حسین» بیانگر یک روایت تاریخی است و در کنار آن خصوصیات کلی رزمندگان هم بیان شده است. همین موضوع علاوه بر جذب مخاطب بیشتری باعث رابطه حسی عمیقتر بین خواننده و وقایع شده است. چون همانقدر که موضوعات مهم و جدی جنگ مطرح میشود، در کنارش شوخیها و حالوهوای رزمندگان هم بیان شده و حسوحالی واقعی به مخاطب میدهد.
این مولف با بیان اینکه در «خانه عموحسین» تلاش کردم همه جزئیات را کامل و واقعی بیان کنم، تصریح کرد: مثلا رزمندگان و شهدایی را که خوشخلق یا بدخلق بودند در کتاب مطرح کردم. سعی نکردم قسمتی از خصوصیات پنهان شود. ساختن یک تصویر واقعی از افراد در ذهن مخاطب، به ارتباط و تاثیرگذاری بیشتر کمک میکند. خواننده متوجه میشود که آنها هم از جنس بشر بودند و همین سبب الگوسازی در جامعه میشود.
زمانیفر خاطرهنویسی را اتفاقی مهم دانسته و اظهار داشت: خاطره اصیل و واقعی است و باید با آن برخوردی واقعی داشت. یعنی در پرداخت آن دقت کرد که رنگولعابدادن به آن از یک حدی نگذرد و تنها دستی به خاطرات کشیده میشود. چون هر چه خاطره اصیلتر و واقعیتر باشد قویتر است.
این نویسنده بیان کرد: پایه و مواد اولیه رمان نویسی، خاطره نگاری و حتی تاریخ شفاهی است. رمانها همان خاطرات با عناصر بیشتر هستند. عناصر بسیاری همچون زیباسازی، تخیل و ... . البته هر چقدر جزئیات بیشتری در خاطرات بیان شود به بهبود کیفیت رمان کمک بیشتری میکند و بین خاطره نگاری و رمان ارتباط مستقیمی وجود دارد. ارتباطی که امیدوارم به درستی برقرار شود و با انتشار رمانهای خوب و فیلمهای خوب دفاع مقدس از مظلومیت خارج شود.
به گفته وی، باید خاطرههای شهدا و رزمندگان را پیش از اینکه آنها و کسانی که در اطرافشان بودند از میان ما بروند، جمع آوری کنیم. باید کتابهای بیشتری در این زمینه منتشر شود. باید سعی شود هرآنچه که واقعیت است نشر داده شود. خاطرات جنگ دفاع مقدس به عنوان تاریخچه کشور هستند و باید در حفظ و نگهداری آن کوشید.
انتهای پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: دفاع مقدس خانه عمو حسین تازه های نشر انتشارات سوره مهر رمان نویس فیلمنامه نویس مظلومیت دفاع مقدس خانه عمو حسین
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۳۷۴۷۲۶۳ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
نمایشگاه کتاب تهران «گردشگری ادبی» را ترویج میکند/ تهران میتواند «شهر خلاق ادبی» شود
آرش نورآقایی با اشاره به اهمیت نمایشگاه کتاب تهران در ساختار فرهنگ کشور گفت: «گردشگری ادبی» با محور شاعران و ادیبان ایران میتواند در نمایشگاه کتاب ترویج یابد.
به گزارش گروه فرهنگی خبرگزاری دانشجو، آرش نورآقایی کارشناس «گردشگری ادبی» با بیان اینکه گردشگری ادبی یک ژانر جدید در حوزه گردشگری است، گفت: گردشگری ادبی به صورت اختصاصی سابقه دیرینهای در دنیا ندارد؛ هرچند که وقتی افراد در موقعیتهای گردشگری ادبی قرار میگیرند به نوعی این شاخه از گردشگری اتفاق میافتد؛ مانند آنکه اشخاص در سفری بر مزار نویسنده یا شاعری نامدار حاضر شوند. همینطور بازدید از خانه یک نویسنده نیز «گردشگری ادبی» محسوب میشود.
نمایشگاه کتاب میتواند بخشی از «گردشگری ادبی» باشد
وی ادامه داد: طبق تعریفی که در دنیا از «گردشگری ادبی» صورت میگیرد، بازدید صرف از نمایشگاههای کتاب جز این ژانر محسوب نمیشود؛ اما این بدان معنا نیست که نمیتوان به موضوع نمایشگاه کتاب و «گردشگری ادبی» پرداخت. از آنجایی که شاخههای گردشگری در حال توسعه است و انواع گردشگری شکل میگیرد، میتوان «گردشگری ادبی» را نیز با گذر زمان توسعه داد و برای آن تعاریف جدیدی مشخص کرد. در واقع «گردشگری ادبی» رفتن به مکانهای واقعی و حتی خیالی اطلاق میشود که در داستانها خلق شدهاند.
این کارشناس حوزه گردشگری که در سال ۱۳۹۲ نخستین همایش «گردشگری ادبی» را به منظور جلب توجه فعالان حوزه گردشگری و ادبیات به این مقوله برگزار کرد، افزود: ایده ایجاد «گردشگری ادبی» را با برگزاری همایشی در همین رابطه در حدود یک دهه قبل پیگیری کردم، آن زمان حتی کلید واژه «گردشگری ادبی» در ایران مطرح نبود. حتی یکی از صاحب نظران حوزه گردشگری عنوان کرد که «گردشگری ادبی» یعنی چه؟ فردا میخواهید گردشگری ریاضی را هم راهاندازی کنید! آن زمان یک خبرنگار از میسیسیپی به ما پیام داد که چقدر خوب است که شما در ایران میخواهید «گردشگری ادبی» برگزار کنید.
وی افزود: من همیشه به پیشینه ادبی کشورم توجه داشتهام و بر اساس آن به این فکر میکردم که چقدر این موضوع میتواند در حوزه گردشگری کاربرد داشته باشد. با تحقیق متوجه شدم در دنیا چنین ژانری وجود دارد، آن زمان به یک تور «گردشگری ادبی» در دانشگاه آکسفورد برخورد کردم که تور گردشگری «شرلوک هلمز» بود. در حالی که شرلوک شخصیت خیالی بود، اما وقتی در گوگل ۱۰ آدرس مشهور دنیا را سرچ میکنیم آدرس خانه «شرلوک هلمز» به آدرس خیابان «بیکر پلاک ۲۲۱ ب» را به مخاطبان ارائه میکند.
نورآقایی ادامه داد: بعدها در سفرهایی که داشتم متوجه شدم خانه «رومئو و ژولیت» در شهر ورونا ایتالیا یکی از مقاصد پُر بازدید دنیاست؛ در حالیکه این دو شخصیت هرگز وجود خارجی نداشتند و ساخته و پرداخته ذهن ویلیام شکسپیر هستند. به همین دلیل من به تحقیق در مورد آثار ایرانی پرداختم. فیالمثل به بررسی رُمان «کلیدر» محمود دولتآبادی پرداختم و توانستم برخی از شخصیتهای داستان از جمله دُختر آقای گلمَمَد را پیدا کنم و خانه او و دختر، نوه و نتیجه او را هم بیابم. وسایلی که از گل مَمَد باقی بود را به من دادند. حتی از شناسنامه دخترش عکس دارم و بر این اساس یک گردشگری یک هفتهای در آن منطقه حول محور اتفاقی که در رُمان وجود داشت، شکل گرفت.
وی گردشگری ادبی رویداد محور را دارای دو جنبه معرفی کرد و افزود: وقتی بر اساس رویداد سفر میکنیم این به نوعی گردشگری رویداد هم محسوب میشود و همزمان طبق محتوای رویداد میتواند گردشگری ادبی نیز محسوب شود، مانند آئین بزرگداشت مولانا و نمایشگاه کتاب فارغ از اینکه میتواند یکی از اتفاقات مرتبط با گردشگری ادبی باشد. این میان البته باید برخی از ظرافتها را در نظر گرفت. در واقع باید توجه کرد چگونه میتوان به نمایشگاه کتاب به مثابه گردشگری ادبی نگاه کرد، صرف اینکه افراد به نمایشگاه بروند و کتاب بخرند، این گردشگری ادبی محسوب نمیشود. فضاها و اقتصادهای پیرامون نمایشگاه کتاب، گردشگری ادبی را شکل میدهند و میشود ایدههایی داشت که نمایشگاه کتاب به یک رویداد در حوزه گردشگری ادبی تبدیل شود.
نورآقایی توضیح داد: حضور فروشگاههای کتاب یا نمایشگاه کتاب میتواند در انتخاب یک شهر به عنوان «شهر ادبیات» موثر باشد. «یونسکو» با تعریف هفت زیرشاخه برای شبکه شهرهای خلاق مواردی، چون موسیقی، ادبیات، رسانه، خوراک، صنایع دستی و ... به موضوع ادبیات شهرها توجه کرده است. تهران با وجود شهرکتابها، نمایشگاه بینالمللی کتاب و رویدادهای ادبی در کافهها و... همچنین استفاده از گردشگری ادبی میتواند بدل به «شهر خلاق ادبی» شود. اینطور میتوان پرونده ثبت تهران به عنوان شهر ادبی را مطرح کرد. در جریان «گردشگری ادبی» مجموعه موقعیتهای «گردشگری ادبی» در تهران نظیر خانه موزهها، مقبرهها، تور کتابخانه ملی، تور کتابخانههای خلاق و... نشستهای ادبی در کنار نمایشگاه کتاب باید مورد توجه باشد، همچنین توجه به مکانهای معرفی شده در داستانها مانند ظهیر الدوله و یا کافه نادری بخشی از گردشگری ادبی است.
سهراب سپهری شاعری جهانگرد بود
این متخصص حوزه گردشگری ادبی در بخش دیگری از این گفتگو اشاره کرد: میتوان در نمایشگاه کتاب نشستهای تخصصی «گردشگری ادبی» را برگزار کرد. توجه و تحقیق نسبت به مکانهای مرتبط با ادبیات و شخصیتهای ادبی در «گردشگری ادبی» مهم است. خانه حافظ در کجای شیراز میتوانسته باشد؟ مسیر سفر ناصرخسرو قبادیانی از کجا تا کجا بود؟ به عبارتی نویسندگان زیادی در تاریخ ایران داریم که در رابطه با موقعیتها و مکانها صحبت میکنند. وقتی شاعر میگوید خوشا شیراز و وضع بیمثالاش یعنی چه؟ یا اشعار سهراب که در اشعار خود موقعیتهای زیادی را بیان کرده است. در گلستانه چه بوی علفی میآید و گلستانه مکانی بوده نزدیک خانه سهراب سپهری که مقبره او نیز در همان نزدیکی است.
نورآقایی گفت: سهراب سپهری یک شاعر جهانگرد بود که از قضا نقاشی هم میکرد؛ با قلم و قدم همکار بوده است. او سفرهای زیادی داشت، به ژاپن و نیویورک رفت و رکورددار فروش نقاشی در ایران است، اما هیچ کس به او از منظر سفرهایش نپرداخته است. مضامین سفر در شعرهای شاعران دیده وجود دارد. آنها در ذهنشان سفر میکنند. رستم در شاهنامه یک پهلوان است؛ اما او یک مسافر هم هست و مدام در حال سفر است. این مسائل را میتوان در نمایشگاه کتاب بررسی کرد. ایران میتواند به دلیل پیشینه ادبی بالا در «گردشگری ادبی» بسیار موفق باشد.
سیوپنجمین دوره نمایشگاه بینالمللی کتاب تهران با شعار «بخوانیم و بسازیم» از ۱۹ تا ۲۹ اردیبهشت (۱۴۰۳) در محل مصلی امام خمینی (ره) به شکل حضوری و در سامانه ketab.ir به صورت مجازی برگزار میشود.